وقتی که هر شب باران می آید و...

رد پایش را جا می گذارد و...

می رود...

وقتی که هر شب به بام خانه سر می زند و...

شیشه ی پنجره را می بوسد و...

می رود...

وقتی که هر شب بوی نمش را در کوچه می پراکند و...

شبنمش را بر روی برگ ها به یاد گار می گذارد و...

می رود...

آن و قت دیگر نمی دانم سر احساسم چه می آید.

سر دلتنگی ام...

سر تشنگی ام...

آن وقت دیگر نه می توانم خوشحال باشم...

و نه ناراحت...

آن وقت دیگر رویش را ندارم

که آهسته بگویم:

خدایا...می شود برایم باران بباری؟...

می دانم باران با من سر شوخی ندارد...

سر ناز کردن هم ندارد...

خودش می داند ناز نکرده،نوازشش می کنم...

پس تبرعه است!

از چیزی می ترسد شاید...

یا ناراحتش کرده ام لابد...

که هر شب وقتی من خوابم،می آید و...

رد پایش را جا می گذارد و...

می رود...

نظرات شما عزیزان:

حمید

ساعت19:00---16 اسفند 1392

[وب سایت]

سلام مرسی که سر زدی
پاسخ:چه عجب!

negin

ساعت14:21---5 اسفند 1392

[وب سایت]

درستش کردم... ممنون
پاسخ:خواهش می کنم!

negin

ساعت22:51---4 اسفند 1392

[وب سایت]

پاشو بیا تو وبم ببین درسته قالبه یا نه!
پاسخ:خرابه که!

negin

ساعت14:31---4 اسفند 1392

[وب سایت]

لدفن دوباره کد قالب رو واسم بذار...
پاسخ:باشه...

negin

ساعت12:55---2 اسفند 1392

[وب سایت]

پاسخ:________

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: